صحبت کردن درباره سن و سال به زبان انگلیسی
درست است، سن فقط یک عدد است، اما این عددی است که در گذشته در مورد آن صحبت کرده‌اید، عددی که احتمالاً این هفته درباره آن صحبت می‌کنید و عددی که مطمئناً در سال‌های آینده درباره آن صحبت خواهید کرد. وقتی با شخص جدیدی ملاقات می‌کنید و قرار است خودتان را معرفی کنید یا حتی وقتی با آشنایان صحبت می‌کنید (افرادی که نه غریبه هستند و نه دوست)، صحبت کردن در مورد سن و سال تقریباً اجتناب‌ناپذیر است. از آنجایی که صحبت کردن در مورد سن و سال بسیار رایج است و مکالمه‌ای است که احتمالاً در چند روز آینده حداقل یک بار قرار است انجام دهید، مهم است که بدانید چگونه به زبان انگلیسی به کسی بگویید چند ساله هستید یا در مورد گذشته صحبت کنید و با دقت بیان کنید چند ساله بودید. به طرز عجیبی، بسیاری از بومیان غیر انگلیسی برای بیان این مطلب اوقات سختی را می‌گذرانند و صحبت کردن درباره سن و سال برای آن‌ها دشوار است. آن‌ها غالباً به خاطر ترجمه از زبان مادری به زبان انگلیسی، از فعل یا حرف اضافه اشتباه استفاده می‌کنند یا با ساختارهای صحیح مورد نیاز برای روش‌های مختلف صحبت کردن درباره سن و سال آشنا نیستند. بسیار خوب، ما اینجا هستیم تا مشکل شما را حل کنیم! در این مقاله درباره افعال مورد نیاز برای صحبت کردن درباره سن و سال و حرف اضافه‌های درست صحبت می‌کنیم تا بتوانید به راحتی و با مهارت کامل سن و سالتان را به زبان انگلیسی بگویید. همچنین می‌توانید درباره تولد پیش رو، بهترین راه برای صحبت کردن درباره سن و سال دیگران و موارد دیگر مطالبی جدید و مفید یاد بگیرید. در پایان مقاله هم یک جایزه ویژه برای شما در نظر گرفتیم؛ چند اصطلاح درباره سن و سال!
استفاده از فعل To be برای صحبت کردن درباره سن و سال
اگرچه معمولا سوال کردن مستقیم سن کسی (و بلافاصله بعد از دیدن او) امری عادی و رایج نیست، اما این سوال قطعا در مکالمات مطرح می‌شود (اتفاق میفتد). روش صحیح سوال کردن درباره سن و سال کسی جمله «How old are you?» است (یا «How old is Lucy?»). توجه داشته باشید که فعل این جمله «To be» است و به همین دلیل باید دقیق و صحیح صرف شود (با شکل صحیح نوشته و در جمله استفاده شود). پاسخ به این سؤال‌ها به شکل زیر است:
“I am 29 (years old).”
«من ۲۹ ساله هستم.»
“Lucy is 29 (years old).”
«لوسی ۲۹ ساله است.»
لازم نیست در پاسخ به این سوال حتما از عبارت «years old» استفاده کنید، زیرا متن بیانگر این است که عدد نشانه چیست.
مطمئن هستیم که این اطلاعات از قبل برای شما شناخته شده و آشناست، زیرا به طور کلی شروع همه دروس انگلیسی (نام، سن، کشور محل اقامت و …) است. سردرگمی اغلب وقتی اتفاق میفتد که مجبور شویم وجه فعل را تغییر دهیم یا از افعال modal استفاده کنیم. بیایید به چند نمونه دیگر نگاه کنیم. فقط توجه داشته باشید که برای نشان دادن اطلاعاتی که مورد نیاز نیست از پرانتز () استفاده می‌کنم، اما برای استفاده یا برای گنجاندن در متن مناسب است.
گذشته ساده:
How old were you (when you visited Spain)? [How old was Lucy….?]
– I was ۲۰ (years old) (when I visited Spain). [Lucy was….]
آینده:
How old will you be (when you start college)?
–I will be ۱۸ (years old) (when I start college).
از آنجایی که فعل To be یک فعل حالتی (Stative verb) است، برای صحبت کردن درباره سن و سال به زبان انگلیسی از وجه‌های استمراری استفاده نمی‌کنیم. در ادامه چند مثال دیگر با وجه‌های کامل وجود دارد، اگرچه استفاده کردن از این وجه‌ها برای صحبت کردن درباره سن و سال به زبان انگلیسی خیلی رایج نیست.
حال کامل:
How long have you been ۳۰?
I have only been ۳۰ for 1 day! My birthday was yesterday.
گذشته کامل:
How long had you been ۱۶ before you started driving?
I had only been ۱۶ for 1 day because I got my license almost immediately.
آینده کامل:
…will have been…
افعال modal (have to/should):
How old do you have to be to drive in the U.S.?
How old should you be to drive in the U.S.?
–You have to be at least 16 years old.
–I think you should be at least 18 to drive in the U.S.
بزرگترین سردرگمی یا خطایی که من در استفاده زبان‌آموزان از این وجه‌ها دیده‌ام، تلاش برای استفاده از فعل «have» به جای «be» هنگام صحبت کردن در مورد سن و سال است. ما هرگز از «have» استفاده نمی‌کنیم؛ بنابراین نگویید «I have 29 years» (من ۲۹ سال دارم) یا «Lucy has 29 years» (لوسی ۲۹ سال دارد). وقتی می‌گویم هرگز، یعنی هرگز!
استفاده از حرف اضافه At برای صحبت کردن درباره سن و سال
همچنین هنگام صحبت کردن در مورد سن و سال، می‌شنوید بومیان انگلیسی‌زبان از حرف اضافه At استفاده می‌کنند، و هرگز از With استفاده نمی‌کنند. این مسئله بیشتر زمانی اتفاق میفتد که بخواهند درباره گذشته و گاهی اوقات درباره آینده صحبت کنند، برای مثال:
–At 21 (years old), I had already traveled to 15 countries. [incorrect:] –I started driving at 16 (years old). [incorrect: .] –At 35 (years old), I will be a professional singer.
–I will be a millionaire at 40 (years old).
وجه فعل اصلی به ما خواهد گفت که آیا ما درباره گذشته صحبت می‌کنیم یا آینده. به فعل‌های وجه گذشته (“had already traveled” و “started”) در دو جمله اول و وجه آینده (“will be”) در دو جمله آخر توجه کنید.
استفاده از فعل To turn برای صحبت کردن درباره سن و سال
آیا تولد در پیش دارید؟ قرار است چند ساله شوید؟ وقتی در آینده درباره «وارد شدن» به سن جدیدی صحبت می‌کنیم، از فعل «To Turn» استفاده می‌کنیم. استفاده از این فعل برای گفتگو درباره سن در گذشته اشکالی ندارد. با این حال ممکن است آن را به اندازه‌ای که برای صحبت کردن درباره سن و سال در آینده استفاده می‌شود نشنوید و کاربرد آن در گذشته به اندازه کاربرد فعل در آینده نیست. فکر می‌کنیم بهتر است چند نمونه را با هم مرور کنیم، همان‌طور که در اولین جمله بالا گفتیم. در دو جمله بالا، ما از آینده استمراری استفاده کردیم (will + be + verb-ing)، بنابراین سنی در آینده را بیان می‌کند. ما همچنین می‌توانیم از آن با وجه آینده کامل استفاده کنیم (will + have + past participle) تا درباره چیزی صحبت کنیم که در زمان نزدیک در حال وقوع است؛ برای مثال:
“Will you have turned 30 by the time you start your company?”
جواب سوال بالا به این شکل خواهد بود:
“Yes, I will have turned 30….” or “No, I will not have turned 30…”
وقتی درباره وجه گذشته صحبت می‌کنیم، ممکن است از گذشته کامل استفاده کنیم (had + past participle):
“Had you turned 21 when you lived abroad?”
“Yes I had turned 21..” or “No, I hadn’t turned 21…”
حتی می‌توانیم از گذشته ساده هم استفاده کنیم:
“Did you turn 12 yesterday?”
“Yes, I turned 12!” “No, I turned 13!”
استفاده از عبارت‌های وصفی برای صحبت کردن درباره سن و سال
عبارت‌های وصفی، عبارت‌های وابسته‌ای هستند که اطلاعاتی را به یک اسم می‌دهند. اگر سن کسی را توصیف می‌کنیم، می‌توانیم از یک عبارت وصفی برای این کار استفاده کنیم، زیرا می‌خواهیم شخص (اسم) را توصیف کنیم. ما این ساختار را خیلی وقت‌ها در نوشتن یا هنگام استفاده از سن به عنوان توضیحی برای شخص در یک داستان استفاده می‌کنیم، نه برای معرفی یا مکالمات کوتاه با کسی.
به همین دلیل، اغلب از شکل سوم شخص مفرد استفاده می‌کنیم و نه “you” و “I”. برای درک بهتر موضوع، به مثال‌های زیر نگاه کنید:
I taught a student last week who was 10 (years old).
عبارت “who was 10” یک عبارت وصفی است. در جمله بالا ضمیر موصولی “who” را داریم و فاعل “was” (دقت کنید که فعل در این جمله To be است) و سن که “۱۰” است.
People that are under 25 have to pay more for car insurance.
عبارت “that are under 25” عبارت وصفی است. ما ضمیر موصولی “that”، فاعل “are” (دقت کنید فعل To be است) و عدد «under 25» را داریم.
یک نکته سریع در مورد عبارت‌های وصفی: آن‌ها باید با یک ضمیرموصولی آغاز شوند و وقتی در مورد افراد صحبت می‌شود، می‌توانیم از «who» یا «that» استفاده کنیم. چندین قانون دیگر، برخی استثناءها و اطلاعات مهم دیگری هم وجود دارد، اما این مقاله با هدف توضیح و تدریس آن‌ها نوشته نشده است.
استفاده از سن به عنوان صفت و اسم
ما همین چند دقیقه پیش گفتیم که می‌توانیم از یک عبارت وصفی برای صحبت کردن درباره سن و سال به زبان انگلیسی استفاده کنیم، اما آیا می‌دانستید که می‌توانیم از سن به عنوان یک صفت هم استفاده کنیم؟ این مثال را در نظر بگیرید:
“My 7-year-old cousin speaks 4 languages”.
“پسر عموی ۷ ساله من به ۴ زبان صحبت می‌کند”.
در این مثال، من در مورد پسر عموی خود (اسم) صحبت می‌کنم، و از سن او به عنوان توضیحات اصلی (صفت) استفاده می‌کنم. هنگامی که از سن به عنوان صفت قبل از اسم استفاده می‌کنیم، باید دو نکته بسیار مهم را به خاطر بسپارید: شماره ۱) هرگز بعد از کلمه «year» از «s» جمع استفاده نکنید. ما هرگز صفت‌ها را جمع نمی‌بندیم و این مورد هم از این قاعده مستثنا نیست؛ شماره ۲) باید از خط تیره (hyphens/dashes) استفاده کنید.
همچنین می‌توانید از سن به عنوان یک صفت بعد از یک فعل ربطی (to be) در انتهای یک جمله و هنگام توصیف فاعل استفاده کنید. در این حالت، شما باید نشانه جمع “s” را بگذارید و نیازی به خط تیره ندارید:
My cousin is 7 years old.
پسر عموی من ۷ ساله است.
در نهایت می‌توانیم سن را به عنوان اسم و فاعل یک جمله استفاده کنیم. در این ساختار، همان دو قانون مهم که در بالا توضیح دادیم، اعمال می شود (استفاده نکردن از «s» و قرار دادن خط تیره). چه توضیحی بدون مثال کامل است؟
۳-year-olds are often a handful.
بچه‌های ۳ ساله اغلب تعداد انگشت‌شماری هستند.
فاعل این جمله عبارت «بچه‌های ۳ ساله» است به معنی «بچه‌هایی که ۳ ساله هستند».
بگذارید آنچه را که تا به اینجا در مقاله آموخته‌ایم، با یک آزمون کوتاه مرور کنیم
ابتدا سوالات را بخوانید و اگر برای پاسخ آن‌ها مطمئن نیستید، مقاله را مرور کنید. سپس پاسخ‌های خود را در زیر بررسی کنید.
۱٫ What relative pronouns are used when talking about age with adjective clauses?
در عبارت‌های وصفی، هنگام صحبت کردن درباره سن و سال از چه ضمایرموصولی استفاده می‌شود؟
۲٫TRUE or FALSE: I can use “with” when I talk about ages.
وقتی درباره سن و سال صحبت می‌کنیم، می‌توانم از «with» استفاده کنید: درست یا غلط؟
۳٫When do I need to use a hyphen with ages?
چه زمانی لازم است از خط تیره استفاده کنیم؟
۴٫TRUE or FALSE: I need to use an “s” when the age is an adjective before the noun
وقتی سن به شکل یک صفت قبل از اسم استفاده می‌شود، باید از “s” استفاده کنید: درست یا غلط؟
۵٫When can I use “have” when talking about ages?
هنگام صحبت کردن درباره سن و سال، چه زمانی می‌توانم از فعل «have» استفاده کنم؟
پاسخ سوالات:
۱٫who/that
۲٫ FALSE (never use “with” — instead, use “at”)
هیچوقت از with استفاده نکنید، به جای آن از at استفاده کنید.
۳٫when age is a noun, or an adjective before a noun
وقتی سن یک اسم است یا صفتی است که قبل از اسم آمده است.
۴٫FALSE (never put an “s” on ‘year’ when it’s an adjective before a noun
غلط. هیچوقت وقتی سن صفت قبل از یک اسم است، از «s» برای «year» استفاده نکنید.
۵٫NEVER, never use “have” when talking about ages
هیچوقت، هییییچ‌وقت هنگام صحبت کردن درباره سن و سال به زبان انگلیسی از «have» استفاده نکنید.
اصطلاحات درباره سن و سال
راه‌هایی برای اینکه بگویید کسی پیر (مسن یا سالخورده) است.
(One) is no spring chicken:
Dylan is no spring chicken; he’s turning 50 this month!
To be older than dirt:
I am older than dirt!
Not as young as (one) used to be:
When Oliver gets out of his chair, his bones crack and he’s slower than normal. He groaned out loud, “I am not as young as I used to be.”
To be over the hill:
Emma is turning 40 this year, she’s over the hill.
معمولا به تولد ۴۰سالگی اشاره دارد.
To be young at heart
داشتن روحیه و نگرش جوانی، فارغ از سنی که دارید؛ در فارسی اصطلاحا می‌گویند «طرف دلش جوونه!»
Even though my grandma seems old, she’s young at heart.
در این قسمت از مقاله، روش‌های مختلف بیان سن افراد و اشیا را یاد خواهید گرفت. بعضی اوقات، ما روش صحیح صحبت کردن درباره سن خودمان را نمی‌دانیم و در حین صحبت کردن به زبان انگلیسی اشتباه می‌کنیم. این قسمت شما را با چند عبارت انگلیسی که می‌توانید استفاده کنید آشنا می‌کند و باعث می‌شود از خطا هنگام صحبت کردن انگلیسی جلوگیری کند. در ادامه بعضی از سوال و جواب‌ها و روش‌های مختلف صحبت کردن درباره سن و سال در زبان انگلیسی را به شما یاد می‌دهیم که می‌توانید در مکالمه با بومیان انگلیسی‌زبان درباره سن و سال خودتان یا دیگران استفاده کنید.
متداول‌ترین روش‌های پرسیدن سن کسی در زبان انگلیسی:
How old are you?
How old is your brother/sister?
برای پاسخ دادن به سوالات بالا از جملات زیر استفاده کنید:
I am 25 years old.
من ۲۵ ساله هستم.
I am 25.
من ۲۵ سالمه.
I am 25 years of age.
من ۲۵ سال سن دارم. (این جمله بسیار رسمی است)
I am 25 years.
من ۲۵ هستم. (این جمله غلط است. باید از عباراتی مثل ‘years old’ یا ‘years of age’ استفاده کنید.
My friend has two sons aged 8 and 10.
دوست من دو فرزند ۸ و ۱۰ ساله دارد. (وقتی فعل has در جمله وجود دارد، از years استفاده نکنید. «aged» صفت مناسبی است که در این جمله به کار می‌رود.)
My friend has a daughter aged 5. (not 5 years old)
دوست من یک دختر ۵ ساله دارد. (عبارت ۵ years old غلط است)
My neighbor has a four-month-old baby.
همسایه من یه نوزاد چهارماهه دارد. (نباید بگویید four months old baby)
My uncle has a twenty-year-old daughter. (not ‘a twenty years old daughter’)
عموی من یک دختر ۲۰ساله دارد. (نباید از ‘a twenty years old daughter’ استفاده کنید)
سن اشیا
ما می‌توانیم سن اشیا را به روش‌های زیر بیان کنیم
My house is 40 years old. (not ‘my house is 40’)
خانه من ۴۰ سال قدمت دارد. (نباید بگویید ‘my house is 40’)
My twenty year old car still runs smoothly. (not twenty years old car)
ماشین ۲۰ساله من هنوز به خوبی کار می‌کند. (نباید بگویید twenty years old car)
بعضی اوقات، ممکن است نخواهید سن واقعی خود را بیان کنید. بنابراین، ممکن است از کلمات خاصی استفاده کنید که سن تقریبی شما را نشان بدهد.
He is in his early/mid/late twenties.
او در اوایل/اواسط/اواخر دهه بیستم زندگی است.
She is in her teens. (anywhere between thirteen to nineteen)
او در سنین نوجوانی است (بین ۱۳ تا ۱۹ سالگی)
Most students in my class are above/below the age of twenty.
بیشتر دانش‌آموزان کلاس من بالاتر/پایین‌تر از ۲۰ سال سن هستند.
Maria is nearly/almost ۴۰٫ (not far from being 40 years old)
ماریا تقریبا ۴۰ ساله است. (بالاتر از ۴۰ سال نیست)
John is about ۵۰٫ (around 50 years of age)
جان حدودا ۵۰ ساله است.
He must be under ۱۸٫
او باید کمتر از ۱۸ سال سن داشته باشد. زیر ۱۸ سال باشد.
بسیار خوب، به پایان مقاله روش‌ها و قوانین صحبت کردن درباره سن و سال به زبان انگلیسی رسیدیم. برای جمع‌بندی، بار دیگر دو مورد اساسی را مرور می‌کنیم که اکثر زبان‌آموزان انگلیسی برای صحبت کردن درباره سن و سالشان اشتباه می‌کنند. این اشتباه زمانی رخ می‌دهد که برای بیان سنتان، از زبان مادری به زبان انگلیسی ترجمه می‌کنید و همین مسئله باعث می‌شود شما یک غیربومی به نظر برسید. مشکل اول این است که شما در زبان انگلیسی سن «ندارید» (have)، بلکه شما یک سن «هستید» (are). بنابراین برای صحبت کردن درباره سن و سال به زبان انگلیسی، نمی‌گویید من ۲۴ سال سن دارم، می‌گویید من ۲۴ ساله هستم. مشکل دوم این است که هنگام صحبت کردن درباره سن و سال از years با s جمع استفاده نمی‌کنیم. بنابراین نمی‌توانید بگویید «I am 24 years»، این جمله غلط است. دو راه برای گفتن این جمله وجود دارد. می‌توانید years را حذف کنید و بگویید I am 24 یا years را اضافه کنید و آن را به شکل درست «I am 24 years old» بیان کنید.
بسیار خوب، امیدواریم مطالبی را که گفتیم به خوبی یاد گرفته باشید و بتوانید به درستی از آن‌ها استفاده کنید.