Page views: 7

۶ واقعیت شگفت انگیز درباره زمان آینده (Future Tense) در زبان انگلیسی

۶ واقعیت شگفت انگیز درباره زمان آینده (Future Tense) در زبان انگلیسی

ین  واقعیت را در نظر بگیرید:

هم اکنون، ما در زمان حال (present) هستیم.

در عرض یک دقیقه، ما در زمان آینده (future) خواهیم بود.

و همین که شما این جملات را می‌خوانید دیگر همه چیز گذشته (past) است.

هر آنچه که هنوز اتفاق نیفتاده بخشی از آینده است.

این ممکن است بعد از چند ثانیه، چند سال یا حتی پس از صدها و هزاران سال اتفاق بیفتد.

 

فکر کردن در مورد اتفاقاتی که در آینده رخ خواهد داد دشوار است … اما صحبت در مورد آن‌ها بسیار آسان است.

صحبت در مورد آینده امکان ایجاد برنامه‌ها و پیش بینی‌ها، ایجاد جدول زمانی و پیش بینی اینکه هوا در آخر هفته چگونه خواهد بود را فراهم می‌کند.

برای صحبت در مورد آینده به زبان انگلیسی، باید برخی از حقایق مهم درباره زمان آینده انگلیسی را بیاموزید.

باید بدانید که چه زمانی، چگونه و چرا از زمان آینده استفاده می‌کنید.

در مقاله ۶ واقعیت مهم در مورد این زمان آورده شده است که اگر همه آن‌ها را بشناسید همیشه از زمان آینده انگلیسی به درستی استفاده خواهید کرد.

۶ واقعیتی که ممکن است شما را در مورد زمان آینده زبان انگلیسی متعجب کند

صرف فعل در آینده (Future Tense) در زبان انگلیسی وجود ندارد

تمام شد، این مقاله تمام شد.  پس چگونه می‌توانیم درباره چیزی که حتی وجود ندارد بنویسیم؟

صبر کنید – این کاملاً هم درست نیست.

می‌توانید در مورد آینده به زبان انگلیسی صحبت کنید و این را معمولاً صرف فعل در آینده (future tense) می‌نامند. اما بسیاری از زبان شناسان ( افرادی که زبان می‌آموزند) به شما می‌گویند که زبان انگلیسی در واقع در آینده صرف نمی شود.

تصریف فعل راهی است که با آن می توانیم  درباره زمان صحبت می‌کنیم. استفاده از زمان مناسب می‌تواند معنای جمله شما را تغییر دهد:

Is it raining now? (در زمان حال)

یا

Will it rain tomorrow? (در زمان آینده)

زمان‌ها مهم هستند. اما چرا می‌گویند که صرف فعل در آینده وجود ندارد؟

شاید به این این دلیل که هیچ روش خاصی برای تغییر فعل‌ها (کلمات عملی) برای زمان آینده وجود ندارد.

برای صرف فعل، پایان یک کلمه باید تغییر کند (باید یک تکواژ وابسته به فعل اضافه گردد). در واقع، با این تعریف، می‌توانید بگویید که فعل ها در زبان انگلیسی تنها بصورت گذشته (past) و غیر گذشته (non-past) صرف می‌شوند.

اگر همه این‌ها گیج کننده هستند، نگران نباشید – همه چیز درباره آن‌ها روشن می‌شود. اکنون می‌دانید که زمان آینده پایان فعل متفاوتی ندارد. این بدان معناست که هیچ تغییری در کلمات لازم نیست. همچنین بدان معنی است که هیچ نگرانی  در مورد به خاطر سپردن فعل بی‌قاعده‌‌ای در زمان آینده وجود ندارد.

و این چیزی است که باید از آن خوشحال شوید!

پس چگونه درباره آینده صحبت کنید؟

برای صحبت درباره آینده، ما از افعال کمکی (Auxiliary Verbs) استفاده می‌کنیم

کلمه “auxiliary” به معنای چیزی است که پشتیبانی یا کمک بیشتری می‌کند.

بنابراین فعل کمکی (auxiliary verb) فعلی است که به تغییر فعل اصلی به زمان آینده کمک می‌کند.

این فعل کمکی مخصوص، قسمت مهم جمله نیست.

اگر بگویید “I will write him a letter” (من به او نامه‌ خواهم نوشت)، کلمه  “write” عمل مهم است. کلمه “will” فقط وجود دارد تا نشان دهد که نوشتن (writing) در آینده انجام خواهد شد.

این یک کمک کوچک است.

اکنون که درباره این افعال کمکی اطلاعات دارید، بیایید دو روش رایج برای صحبت درباره آینده را ببینیم.

ما از “Will/Shall” و “Is Going To” برای صحبت در مورد آینده استفاده می‌کنیم

دو کلمه کمکی که برای زمان آینده بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از: “will” یا “shall” و “is going to”. در حقیقت، امروزه به ندرت (نه اغلب) از  “shall” استفاده می‌شود، زیرا کمی رسمی به نظر می‌رسد. شما فقط نیاز دارید “will” را به خاطر بسپارید.

هر دو کلمه بدون تغییر شکل فعل دنبال می‌شوند.

به عنوان مثال، اگر قصد دارید با کسی تماس بگیرید، می‌توانید بگویید:

“I will call you tomorrow”

یا

“I am going to call you tomorrow”

“To call” تغییر نکرد. به سادگی از فعل کمکی پیروی می‌کند.

این کلمات در کنار هم قرار می‌گیرند مگر اینکه شما از فرم منفی استفاده کنید. در این صورت شما کلمه  “not” را در میانه می‌چسبانید، مانند این:

“I will not call you tomorrow”

یا

“I am not going to call you tomorrow”

شما همچنین می‌توانید از کلمات  “never” یا  “always” با قرار دادن آن‌ها در بین فعل کمکی و فعل اصلی، استفاده کنید.

به عنوان مثال می‌توانید بگویید:

“I will always love you”

یا

“I will never forgive you”

این تمام واقعیتی  (در مورد زمان آینده) است که وجود دارد! شما اکنون رایج‌ترین و اساسی‌ترین روش صحبت در مورد آینده را می دانید. اما چگونه می‌دانید چه زمان از کدام فعل کمکی باید استفاده کنید؟

تفاوت بسیار کمی بین افعال کمکی وجود دارد

این بدان معناست که شما معمولاً می‌توانید از هر یک استفاده کنید و همچنان جمله شما درست باشد.

فقط چند تفاوت کوچک بین استفاده از کلمه “will” ( یا “shall”) و عبارت  “is going to” وجود دارد:

از “will” برای پیش گویی یا بیان حقایق درباره آینده استفاده کنید.

  • پیش گویی‌ها (Predictions) مواردی است که در آینده اتفاق خواهد افتاد (یا نخواهد افتاد). می‌توانید پیش بینی کنید ” فردا باران نمی‌بارد” (it will not rain tomorrow) یا ” دنیا در یک هفته به پایان می‌رسد” (the world will end in a week).
  • همچنین می‌توانید حقایق مربوط به وقایع آینده را از این طریق بیان کنید، مانند این واقعیت که ” فردا ساعت ۵:۳۰ صبح خورشید طلوع می‌کند” (the sun will rise at 5:30 in the morning tomorrow) یا “اگر تمام طول روز را فقط تلویزیون تماشا کنید، هرگز انگلیسی یاد نخواهید گرفت” (you will never learn English if you just watch TV all day).

از “going to” برای برنامه ریزی یا بیان منظور (intention) استفاده کنید.  

  • Intention کاری است که شما برای انجام آن برنامه ریزی می‌کنید یا کاری که امیدوارید انجامش دهید.
  • اگر می‌خواهید تماشای تلویزیون را متوقف کنید و شروع به مطالعه بیشتر کنید، می توانید به دوست خود بگویید ” من قصد دارد فردا بیشتر مطالعه کنم” (I’m going to study more tomorrow).

به یاد داشته باشید که این اختلافات کم است. شما به راحتی می‌توانید بگویید “I will study tomorrow” و این نیز درست خواهد بود.

شما می‌توانید از زمان حال برای صحبت درمورد آینده استفاده کنید

استفاده از افعال کمکی تنها راه صحبت در مورد آینده نیست. بعضی اوقات فقط می‌توانید از زمان حال استفاده کنید!

در این مورد کمی بیشتردقت کنید، چراکه از زمان حال برای آینده به روش‌های خاص‌تری استفاده می‌شود.

شما از زمان حال ساده برای صحبت در مورد وقایع برنامه ریزی شده و زمانبندی شده استفاده می‌کنید، معمولاً برای چیزهایی که به زودی اتفاق میفتند و نمی‌توانید کنترل کنید. برای مثال:

“The concert starts at 7 tonight”

کنسرت امشب ساعت ۷ شروع می‌شود.

یا

“the train leaves in ten minutes”

قطار ده دقیقه دیگر حرکت می‌کند.

برای تنظیمات یا وقایع برنامه ریزی شده که پیش از موعد مورد بحث و برنامه ریزی قرار می‌گیرند، می‌توانید از فرم ” فعل +  ing” از حال استمراری استفاده کنید.

به نظر می‌رسد اینگونه است:

“My parents are visiting for Christmas next year”

یا

“What are you doing tomorrow evening?”

یک روش دیگر برای استفاده از زمان حال استمراری استفاده از کلمه “will” است. شما از این برای نشان دادن آنچه در یک زمان خاص در آینده اتفاق میفتد، استفاده می‌کنید. به عنوان مثال برای پاسخ به آخرین سوال فوق می‌توانید بگویید:

“tomorrow evening I will be eating dinner.”

Advanced: برای اظهارات دقیق‌تر در آینده، می‌توانید از حالت کامل فعل استفاده کنید

این مورد برای زبان آموزان سطح پیشرفته زبان انگلیسی است.

از زمان آینده کامل به دفعات سایر موارد در این مقاله استفاده نمی‌شود و کمی پیچیده‌تر از فرم‌های دیگر است.

اگر می‌خواهید به طور مطلق از هر راهی برای صحبت در مورد آینده بدانید این مطلب را بخوانید. اگر خوشحال هستید که فقط اشکال رایج زمان آینده را می‌دانید، چنانچه این قسمت را رد کنید چیزی زیادی را از دست نخواهید داد!

زمان کامل به دو صورت است: ساده و استمراری.

  • برای استفاده از زمان آینده کامل (future perfect tense)، شما از کلمات “will have” استفاده می‌کنید و با شکل گذشته فعل دنبال می‌شود. به عنوان مثال: “Will have left”، “will have eaten”.
  • برای استفاده از زمان آینده کامل استمراری (future perfect continuousاز کلمات “will have been” و سپس از فعل ing دار استفاده کنید. به عنوان مثال: “Will have been leaving”، “will have been eating”.

زمان آینده کامل راهی برای صحبت در مورد گذشته در آینده است. اگر به نظر گیج کننده است این را در نظر بگیرید:

“By the time I get to the station, the train will have left.”

این جمله نشان می‌دهد که برای رسیدن به مرحله‌ای در آینده، یک عمل در حال حاضر اتفاق افتاده است.

از این زمان می‌توان برای پررنگ تر کردن گذر زمان نیز استفاده کرد.

“Tomorrow I will start eating dinner at 7. By 9 I will have been eating for two hours.”

این جمله نشان می‌دهد که چه مدت عملی در آینده انجام می‌شود. صرف یک شام طولانی!

هر کاری می‌تواند در هر زمان آغاز شود اما اگر در آینده به پایان برسد شما از زمان آینده استفاده می‌کنید.

به عنوان مثال:

گذشته کامل (Past perfect):

 “We had gotten married in 2010.”

حال کامل (Present perfect):

“It is now 2015 and we have been married for 5 years.”

آینده کامل (Future perfect):

“By 2020 we will have been married for 10 years.”

تبریک می گوییم، شما اکنون در زمان آینده انگلیسی حرفه‌ای هستید. برای درک زمان آینده لازم نیست خیلی چیزها را به خاطر بسپارید. آن قوانین بسیار کمی دارد و تقریباً هیچ فعل بی قاعده‌ای ندارد.

این مقاله به شما کمک می‌کند با اطمینان درباره آینده صحبت کنید!

تنها کاری که باید انجام دهید تمرین است. همین حالا!

منبع: FluentU language and culture blog